نحوه استفاده از پیپت

پیپت ها ابزاری هستند که معمولاً در آزمایشگاه های بیولوژیکی و شیمیایی برای حذف مقادیر کمی از مایعات استفاده می شوند. مزایا کارکرد آسان و دقت بالا است. با آن، لوله گذاری آزمایشگاهی دیگر دلیل اصلی اشتباهات آنالیز نیست.

برای چیزهایی که باید در مورد پیپت ها بدانید، زیر را ببینید!

1. پیپت نسخه ارتقا یافته پیپت است

بیش از صد سال پیش، نخبگان در آزمایشگاه شروع به استفاده از پیپت برای انتقال مایعات کردند. به اصطلاح پیپت یک لوله شیشه ای توخالی با فلس های یک تا N است. لوله شیشه ای را داخل مایع قرار دهید و از دهان در انتهای دیگر لوله استفاده کنید (در ابتدا نخبگان ما فقط می توانند از دهان گرانبهای خود برای خشک کردن کار استفاده کنند) یا گوش را برای مکیدن مایع به داخل لوله استفاده کنید، در حالی که در بالا ترازو به ما می گوید که چه مقدار مایع داخل آن است. پس از پر کردن مقدار مورد نیاز، انتهای آسپیراسیون را با انگشت شست خود ببندید، سپس لوله را در ظرف دیگری قرار دهید و اجازه دهید مایع داخل لوله به ظرف دوم بریزد. به این ترتیب ما قادر به انتقال مایع خواهیم بود!

با این حال، با پیشرفت جامعه، نخبگان دریافتند که استفاده از لوله آسان، خسته و کند نیست و چندان تمیز نیست. بنابراین افکار تنبل در مغز جمع می شوند، جمع می شوند و سپس فوران می کنند - بنابراین پیپت متولد می شود!

یعنی پیپت و پیپت اثر یکسانی دارند، تنها تفاوت این است:

اول، دقت حتی بیشتر است (بر اساس دقت برخی از نخبگان در پیپت های جدید در مقایسه با پیپت های قدیمی).

دوم، راندمان بالاتر (عملکرد آسان)؛

سوم، ساختار پیچیده تر (پیپت یک لوله ریشه است، در حالی که پیپت از ده ها قسمت تشکیل شده است).

چهارم، عملکرد قوی تر است (علاوه بر پیپت کردن، بسیاری از پیپت ها عملکردهای زیادی دارند).

پنجم، و از همه مهمتر، قیمت بالاتر است (قیمت تکنولوژی بالا قطعا بالاتر خواهد بود.)

2. اصل کار پیپت

برای ابزارهای به اصطلاح دقیق، در بیشتر مواقع باید اصول باطنی آن را به طور جدی معرفی کنیم، اما اصل پیپت بسیار ساده است - پیستون توسط نیروی تلسکوپی فنر برای تخلیه یا مکش مایع بالا و پایین می رود. .

به طور کلی، پیپت ها به دو نوع تقسیم می شوند، یکی نوع جابجایی هوا است. نوع دیگر پیستون خارجی است که اغلب به عنوان پیپت مخصوص استفاده می شود و دامنه کاربرد نسبتاً باریک است.

می توان از این نوع پیپت استفاده کرد. برای حذف نمونه هایی با ویسکوزیته بالا استفاده می شود.
به اصطلاح نوع جابجایی هوا به این صورت است که پیستون را فشار دهید تا هوای داخل انتهای پایینی پیپت را فشار دهید و سپس هنگامی که پیستون به سمت بالا حرکت می کند، فشار هوا در انتهای پایینی پیپت از فشار هوای خارجی کمتر است. به طوری که تحت تأثیر فشار هوای خارجی می توانید مایع را مکش کنید. خلاصه هوا میره بیرون و مایع میاد داخل!

به اصطلاح نوع پیستون خارجی در واقع همان سرنگ است. وقتی روند کار سرنگ را می بینید، احتمالاً می توانید اصل پیستون خارجی را درک کنید.

علاقه مندان به اصل کار پیپت به مقاله قبلی لبه که به طور اختصاصی در «انتخاب و استفاده از پیپت – ساختار، اصل و حالت پیپت پیپت» معرفی شده است، مراجعه کنند. .

3. تنظیم محدوده پیپت

پیپت اصلی قادر به تنظیم محدوده نبود، که امروزه پیپت با برد ثابت موجود در بازار است.

به عنوان مثال، اگر شما یک پیپت 200 لیتری بخرید، حجم مایع منتقل شده در هر بار تنها می تواند 200 لیتر باشد. با گذشت زمان، این نوع پیپت برای برآوردن نیازهای محققان مدرن دشوار بوده است. اگرچه اکثر برندها پیپت های برد ثابت نیز تولید می کنند، تعداد نسبی کاربران کاهش یافته است.
بسته به تقاضا، یک پیپت با برد قابل تنظیم معرفی شد، اما در آن زمان برد کمتری در دسترس بود. با مثال ادامه دهید: اگر یک پیپت 200 لیتری بخرید، دارای 4 دنده، 200ul، 150ul، 100ul، 50ul است. به عبارت دیگر با این پیپت می توان حجم مایعی را که می توانید انتقال دهید بین این چهار چرخ دنده انتخاب کنید که بسیار راحت تر از پیپت برد ثابت اصلی است. با این حال، محدوده انتخاب این پیپت نیز محدود است و همچنین نمی تواند به طور کامل نیازهای کاربر را برآورده کند. بنابراین، ما این پیپت را به عنوان پیپت با برد ثابت طبقه بندی می کنیم.

پیپت های اصلی موجود در بازار امروزه پیپت های با محدوده قابل تنظیم هستند که می توانند آزادانه در محدوده خاصی تنظیم شوند. به طور کلی، محدوده یک پیپت از 10٪ تا 100٪ حداکثر محدوده ای که برچسب گذاری شده است تنظیم می شود. یا یک پیپت 200 لیتری را به عنوان مثال در نظر بگیرید: اگر یک پیپت با محدوده قابل تنظیم 200 لیتری خریداری کنید، می توانید آزادانه مایع را در محدوده حجمی 20-200 ul انتقال دهید. این کار کاربران ما را تا حد زیادی تسهیل می کند، اما باید توجه داشت که برای هر پیپت خاص، هرچه حجم مایع منتقل شده کمتر باشد، دقت کلی کمتر است.

4. تعداد کانال های پیپت

از اولین پیپت تا جریان اصلی فعلی بازار پیپت، پیپت هایی وجود دارند که می توانند تنها یک نمونه مایع را در هر بار انتقال دهند که ما آن را پیپت تک کانال می نامیم. اما با پیشرفت سریع علوم زیستی، بسیاری از اوقات پیپت های تک کانال به معنای ناکارآمدی هستند.

به عنوان مثال، اگر می خواهید یک صفحه 96 چاهی را پر کنید (صفحه 96 چاهی یک صفحه پلاستیکی 96 چاهی است که حجم مشخصی مایع را در خود جای می دهد)، باید 96 حرکت را با یک پیپت تک کانال تکرار کنید. عملیات مایع، این چیز بدی نیست، من معتقدم بسیاری از افرادی که این تجربه را داشته اند عمیقاً تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. اگر می خواهید چندین بشقاب 96 را به طور مداوم پر کنید، پس یک کلمه - خسته!

بنابراین، پیپت های متعددی وجود دارد که می توانند چندین نمونه مایع را در یک عملیات پیپتینگ انتقال دهند. این پیپت معمولاً "تفنگ های ردیفی" نامیده می شود. اکنون انواع مختلفی از پیپت های چند کاناله مانند 6، 8، 12، 16، 24 یا حتی 36، 48، 64 و 96 در بازار وجود دارد (تامین کننده 96 حرکت می نامد). ایستگاه کاری مایع).

به عنوان مثال، یک پیپت 8 کانال می تواند 8 نمونه مایع را در یک زمان انتقال دهد و غیره. البته بیشترین استفاده در بازار پیپت های 8 کاناله و 12 کاناله است، بنابراین تولید کننده های پیپت که 16 کانال یا بیشتر تولید می کنند زیاد نیست و تنها یک تولید کننده وجود دارد.

5 نکات عملیات پیپت

ترفندهایی در عملکرد پیپت ها وجود دارد. نحوه انتخاب محدوده و کنترل عملکرد پیپت، مشکل رایجی است که اپراتورهای تازه کار را آزار می دهد. نکات کلیدی برای پیپت ها به شرح زیر است:

نوک پیپت را نصب کنید:

پس از وارد شدن به نوک پایین ترین انتهای دسته پیپت، اگر در داخل جعبه نوک کار می کنید، پیپت را به سمت چپ یا راست تکان دهید و به آرامی پیپت را فشار دهید یا کمی پیپت را بچرخانید (فقط یک پیپت را می توان چرخاند) 1-2 ثانیه؛ اگر از نوک توده ای استفاده می کنید، نوک را به آرامی به مدت 1-2 ثانیه فشار دهید در حالی که به آرامی نوک را در جهت پیپت فشار دهید. اگر این عمل به مهر و موم مورد نظر نرسید، لازم است نوک و پیپت بررسی شود.

محدوده انتخاب پیپت آزمایشگاهی:

به طور کلی، محدوده موجود پیپت ها 10-100 درصد حداکثر دامنه پیپت ها است.
بهترین توصیه بر اساس تجربه عملیاتی این است که برد بهینه پیپت 35 تا 100 درصد حداکثر برد پیپت باشد.
پیپت سرعت پیپت را کنترل می کند:

در طی فرآیند پیپت کردن، پیپت باید به آرامی فشار انگشت شست را کاهش دهد تا مایع به طور یکنواخت و به آرامی در نوک بالا بیاید.
پیپت آزمایشگاهی عمق و زاویه آسپیراسیون را کنترل می کند:

(1) عمق مورد نیاز برای غوطه وری نوک پیپت:

عمق آسپیراسیون باید به اندازه ای باشد که حجم پیپت مورد نظر حاصل شود.
پیپت دیواره بیرونی نوک را تا حد امکان کمتر با مایع در تماس نگه می دارد.

(2) زاویه پیپت پیپت: پیپت باید در حالت پیپت در حالت عمودی نگه داشته شود.

درباره زمان ماندن پیپت:

پیپت ها برای پیپتینگ در مقیاس بزرگ (کلاس میلی لیتر) و ویسکوزیته به طور قابل توجهی بالاتر از پیپت کردن نمونه های آب است، پس از رها کردن انگشت شست در حین پیپت کردن، نوک باید 3-5 ثانیه در مایع بماند تا بتوان آن را خارج کرد.

پیپت آزمایشگاهی ذخیره سازی:

پس از استفاده از پیپت، پیپت را باید در حداکثر برد تنظیم کرد و سپس آن را آویزان کرد (می توان آن را روی پایه مخصوص آویزان کرد یا به میله متقاطع فلزی نیمکت آزمایشگاهی متصل کرد). مهارت در استفاده از پیپت باید بر الزامات فوق تسلط داشته باشد.